Umiejętność czy uzdolnienie

PZBad z dumą obwieścił „urbi et orbi” informację o teście kompetencji sprawnościowych dla kandydatów do badmintonowej klasy mistrzostwa sportowego w pewnej szkole, w pewnym mieście. Co to za szkoła, co to za miasto, jest bez znaczenia.

Znaczenie ma tekst zamieszczony w komunikacie o tymże teście, teście sprawnościowym. Cóż takiego „ciekawego” jest w rzeczonym teście?
Test ten noszący nazwę „Test sprawnościowy„, tyczący kandydatów na graczy badmintonowych, obejmuje:
1 – wyskok dosiężny,
2 – bieg na 30 m,
3 – bieg na 300 m,
4 – siła (ugięcie ramion w podporze przodem),
5 – serw forhendowy i bekhandowy: krótki i długi,
6 – techniki w ataku typu: klir, smecz, skrót, drajw,
7 – techniki w obronie typu: odbiór serwisu, odbiór technik ataku.

Bateria testów wyraźnie wskazuje, że do klasy mistrzostwa sportowego dostaną się ludzie o wysokim poziomie aktualnych umiejętności, co nie ma nic wspólnego (lub prawie – nic wspólnego) z talentem, czyli uzdolnieniami genetycznymi, które są niewytrenowalne lub są trudne do wytrenowania.
Oznacza to, że organizatorzy tego systemu naboru, jeżeli działają świadomie i faktycznie mają wiedzę o specyfice gry w badmintona, zainteresowani są celami krótkoterminowymi, a nie są zainteresowani przygotowaniem graczy do poziomu międzynarodowego w okresie maksymalnych osiągnięć – w okresie zasadniczej działalności sportowej, czyli dla naszej strefy klimatycznej, w wieku biologicznym ok. 25 – 30 lat.

Dziwi fakt, że nie widać reakcji Związku na taki model testowania kandydatów do badmintonowej klasy mistrzostwa sportowego. Najpewniej finansowanie szkoły (i badmintonowej klasy sportowej) odbywa się, przynajmniej w części, ze środków publicznych, czyli – z naszych podatków. Pewne obowiązki w tej materii zostały nałożone przez MSiT na PZS-y, w tym również PZBad.
Trener Kim Young Man, ani żaden inny trener, nie będzie w stanie „wyprodukować” gracza formatu międzynarodowego, jeśli tego typu „talenty” będą proponowane jako kandydaci do szkolenia centralnego.

Współczuję tym kandydatom, którzy nie przeszli pomyślnie rzeczonego testu, bo mają:
– marne umiejętności techniczne,
– niskie umiejętności szybkości lokomocyjnej w biegu na 30 m,
– niskie umiejętności wytrzymałości szybkościowej w biegu na 300 m,
– niskie umiejętności wytrzymałości siłowej ramion w tzw. „pompkach”,
– wysoki poziom cech niezbędnych przyszłemu badmintoniście międzynarodowej klasy, które nie zostały ujęte w teście i w związku z tym nie były one mierzone.

Co budzi wątpliwości?
Autor tego testu sugeruje, że badmintonista na boisku musi:
– biec po linii prostej (do przodu) aż 30 m,
– biec po jakiejś krzywiźnie (założenie: test zrobiono na bieżni 400-metrowej) aż 300 m, czyli wykonać wysiłek ciągły trwający ok. 40 – 50 sekund,
– podnosić „ciężary” w postaci ciężaru własnego ciała przez uginanie i wyprost ramion.

Moim skromnym zdaniem gracz na boisku musi m.in.:
– poruszać się po linii prostej krokiem biegowym (jeśli biegnie, bo przecież może stosować inne techniki poruszania się na boisku) w ilości 1-4 kroków (najczęściej),
– poruszać się do przodu, do tyłu, w boki,
– wykazywać się wysokim poziomem wartości koordynacji ruchowej na poziomie 3-cim,
– wykazywać się wysokim poziomem wartości szybkości reakcji prostej i złożonej,
i wreszcie:
– wykazywać się wysokim poziomem wartości różnych przejawów „szybkości w zmęczeniu”.
W tym wpisie pomijam talent (genetykę) psychologiczny i morfologiczny wraz z korelacją między nimi a różnymi przejawami szybkości.

Te cechy stanowią „clou programu” dla wybitnego gracza. W nich należy szukać pewnych cech genetycznych mających związek ze specyfiką gry, które winny wchodzić w baterię lub baterie testów kwalifikujących do szkolenia na przyszłych mistrzów gry w badmintona.

Reklamy

Krajewski – Zawadka 2:2

Wpisem Krajewski – Zawadka 0:2 zapoczątkowałem relacjonować pojedynek byłego prezesa Krajewskiego z aktualnym (w listopadzie 2018 r.) prezesem Zawadką.
1-go grudnia 2018 r., po przeprowadzeniu zamachu stanu w PZBad, czyli po nielegalnym zjeździe prezesem został wybrany Krajewski. W tym momencie wynik gry „na boisku” został ustalony przez zamachowców na 1:2, jeszcze na korzyść Zawadki.

Próby podejmowane w KRS o rejestrację zamachowców, jako legalną władzę w Związku, dość długo nie dawały rezultatów. Ale od czego są gangsterzy polityczni i dyspozycyjni sędziowie?
We wpisie Okres bezprawia kończy się przewidywałem, że, cytuję: „… Być może będą próby wywarcia nacisku politycznego na Sąd Apelacyjny. Jeżeli sąd 2-giej instancji ulegnie naciskom…”
Wszak wśród zamachowców jest gangster polityczny, który jest pupilkiem głównego politycznego gangstera w naszym kraju.
Tak też się stało. Nie pierwsza to afera prawna w naszym kraju.
Gdyby ktoś miał wątpliwości, to odsyłam do poczytania o prawnych aferach w PRL-bis, oficjalnie nazywanym (III) Rzeczypospolitą Polską, na stronach aferyprawa.eu.

Jak, bez objawów radości i euforii, donoszą zamachowcy na stronie internetowej Związku, „sond” zarejestrował ekipę zamachowców jako rejestrowe władze PZBad-u.
To, że ekipa zamachowców została zarejestrowana jako władza oficjalna, nie oznacza, ze jest ona legalna. Postanowienie Sądu jeszcze się nie uprawomocniło, a ponadto zapadło z naruszeniem obowiązującego prawa – statutu Polskiego Związku Badmintona i paru podmiotowych ustaw, a także konwencji międzynarodowych ratyfikowanych przez Polskę.

Na dziś wynik meczu Krajewski – Zawadka uległ zmianie na 2:2.

Co zrobi teraz Zawadka i jego ekipa?
Ich dalszym postępowaniem może być:
– rezygnacja z dalszych bojów prawnych, np. z powodów praktycznych: nie ma sensu „kopać się z koniem„,
– kontynuowanie swojej działalności w celu przywrócenia porządku prawnego zgodnego ze statutem Związku.

Poczekamy, zobaczymy.

Krok dalej

Uczyniłem kolejny krok w pozyskiwaniu informacji publicznej nt. udziału Polskiego Komitetu Olimpijskiego w odgrywaniu roli pośrednika w finansowaniu kolejnego polskiego związku sportowego.

Pierwszym, znanym mi, korzystającym z tej ścieżki „pośrednictwa” jest – potwornie zadłużony – Polski Związek Kolarski.
W przeciwieństwie do PZBad-u, PZKolarski ma legalnie wybrany i legalnie działający zarząd.

PKOl i „PZBad” w dniu 26 marca 2019 r. zawarli porozumienie, cytuję: „…mając na uwadze dobro zawodników i badmintona jako dyscypliny olimpijskiej…”.

Samorzutnie pojawia się pytanie: dlaczego PKOl nie zawarł porozumienia z legalną władzą, zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, aby „mając na uwadze dobro zawodników…”?

Pełen tekst: Porozumienie PKOl – „PZBad” z 26 marca 2019.

Załączników do porozumienia – chwilowo – nie publikuję. Przyjdzie na to pora, w odpowiednim czasie.

Pożegnaliśmy Andrzeja

W piątek 10 maja br. pożegnaliśmy Andrzeja Janeckiego, kolegę z naszego badmintonowego kręgu.

Zmarł 30 kwietnia, po ciężkiej chorobie.

Miałem przyjemność potykać się z Nim na boiskach badmintonowych w turniejach seniorskich:

Cześć Jego pamięci.




Źródła:
1. http://placuniowo.2ap.pl/Ursynow2015/slides/DSC_6293.html
2. http://badminton.azs.uw.edu.pl/?strona=news&id=4115

Przekaz informacji

Można przekazać informację w takim kształcie, cytuję:
„…Najlepiej zaprezentował nasz debel męski Bochat/Śmiłowski, który zdobył złoty medal (w Grecji, w Hellas International – przypis MHS). W finale nasi zawodnicy pokonali Anglików 21-19 18-21 21-11. Warto zaznaczyć, że Miłosz i Paweł dopiero od niedawna grają ze sobą, dlatego wygrana na wczesnym etapie daje nadzieję na przyszłość….” (1)

Można przekazać informację w taki sposób, cytuję:
„… Mistrzostwo Grecji zdobyli debliści Miłosz Bochat/ Paweł Śmiłowski (fot.), wygrywając ciężki trzysetowy półfinał przeciwko Turkom Mehmet Capar/ Emre Sonmez, a następnie w finale, również w trzech setach, ogrywając Anglików Zacha Russa i Stevena Stallwooda…” (2)

Jak wobec tego ocenić przekaz informacji na ten sam temat zredagowany tak:
W finale Hellas International nasza para Bochat & Śmiłowski pokonała parę angielską Russ & Stallwood 2:1 (19, -18,  11).
Przeciwko sobie wystąpiły pary składające się z graczy:
– para polska: 23-letni Bochat i 20-letni Śmiłowski; średnia wieku 21,5 lat,
– para angielska: 18-letni Russ i 20-letni Stallwood, średnia wieku 19 lat.

Wiek graczy i ich uśrednione wartości mogłyby świadczyć o zdecydowanej przewadze „na papierze” polskiej pary. Różnica nawet 1-go roku w ocenianiu skutków (korzyści) wieku biologicznego w tym okresie ontogenezy ma istotne znaczenie. Dlatego, gdybym obstawiał wynik tego pojedynku przed meczem, to z tego punktu widzenia (ontogenezy) stawiałbym na Polaków.

Gracze obu par przed turniejem w Grecji byli sklasyfikowani w rankingu gier podwójnych BWF (3):
– para polska: Bochat – 89 miejsce i Śmiłowski – obecnie nie klasyfikowany.
– para angielska: Russ – obecnie nie klasyfikowany i Stallwood – obecnie nie klasyfikowany.

Przebieg gry pokazał, że „papierowa” przewaga była fikcją. Rzeczywistość była inna.

Widząc rzeczywistość należy chyba odpowiedzieć sobie na pytania:
– dlaczego dojrzalsza stażem i wiekiem polska para deblowa musiała toczyć 3-setowy pojedynek z młodszą i mniej doświadczoną parą angielską?
– dlaczego nie mamy juniorskiej (lub analogicznej wiekowo do Anglików) pary deblowej, która grałaby w finale Hellas International, z tą właśnie parą angielską?
– jakie są szanse jakiejkolwiek polskiej męskiej pary deblowej na start w Igrzyskach Olimpijskich w 2020 r.?
– jakie wnioski wyciąga dyrektor sportowy Związku (i trener kadry narodowej) z tej informacji i co zamierza uczynić, aby podnieść na wyższy poziom szkolenie sportowe debli męskich w Związku i w kraju?


Źródła:
(1) http://pzbad.pl/aktualnosci/medale-naszych-par-w-grecji/
(2) http://badminton.azs.uw.edu.pl/?strona=news&id=4114
(3) https://bwfbadminton.com/players/

 
Ps. Dziękuję panu Piotrowi za zwrócenie mi uwagi na błąd formalny, który popełniłem w pierwotnym tekście. W poprzedniej wersji tego wpisu w pewnym momencie zamieniłem jedno z nazwisk, z czego wynikły błędy merytoryczne. Teraz tekst nie zawiera wcześniejszych błędów, a w konsekwencji zawiera – nieco inne wnioski.

Do gry wchodzi PKOl

Pani Joanna Żukowska-Eaton, dyrektor Biura Ministra Sportu i Turystyki, lekko mnie zaskoczyła. Zaskoczyła mnie pozytywnie, bo przed upływem terminu została mi udostępniona informacja publiczna, o której udostępnienie pisałem we wpisie p.t. „Kto i jak finansuje polski badminton”.

Któż więc otrzymuje pieniądze publiczne na finansowanie badmintonowej kadry narodowej?
Pieniądze na ten cel, z Ministerstwa Sportu i Turystyki, otrzymuje Polski Komitet Olimpijski – na dofinansowanie zadania publicznego pn. „Przygotowania zawodników kadry narodowej do udziału igrzyskach olimpijskich oraz przygotowania i udział w mistrzostwach świata i Europy w sportach olimpijskich (badmintonie) w 2019 r.”

Umowa pomiędzy MSiT i PKOL-em:
– została zawarta w dniu 11 kwietnia 2019 r., na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2019r.,
– opiewa na kwotę 1 300 000,00 zł dotacji z Ministerstwa,
– wymaga wkładu środków finansowych własnych PKOl-u w wysokości 4 000,00 zł,
– wymaga wkładu środków finansowych z innych źródeł (można domyślać się, że m.in. ze środków finansowych PZBad-u) w wysokości 65 000,00 zł.

Ciekawostką tej umowy jest działanie jej wstecz: obowiązuje od 1-go stycznia br., mimo, że zawarto ją w dniu 11 kwietnia br.

Czy „Polski badminton”, rozumiany szerzej niż istniejący obecnie „Polski Związek Badmintona”, może wykorzystać zaistniałą sytuację, czyli finansowanie z pominięciem Związku?
Tak, wystarczy przeprowadzić proces, o którym mówiłem od kilku lat, ostatnio podczas zjazdu w 2016 roku. Ten proces to restrukturyzacja:
– mająca na celu pozbycie się długów,
– likwidująca dotychczasowy Związek,
i
– powołująca nowy, bez długów, związek: Polski Badminton (może być tradycyjnie: Polski Związek Badmintona).
Do tego przedsięwzięcia potrzeba ludzi z wizją, ludzi umiejących spojrzeć na przyszłość badmintona za lat kilkanaście.

Swój wkład w przyszłość naszej dyscypliny mogliby w tym momencie wnieść, skłóceni ze sobą Markowie – Zawadka i Krajewski. Jeśli chcieliby mieć mediatora, służę swoją osobą.

Najważniejszym w tym wszystkim, jest Polski Badminton i temu celowi wszyscyśmy winni służyć, bez względu na zajmowane pozycje. Tak pojmowana służba Polskiemu Badmintonowi jest przejawem patriotyzmu narodowego, patriotyzmu służącemu Polskiemu Badmintonowi.

Znalezienie kompromisu politycznego, na początku XX wieku, pomiędzy Piłsudskim, Dmowskim, Paderewskim i Daszyńskim dało sukces Rzeczypospolitej Polskiej.
Znalezienie kompromisu pomiędzy politykami badmintonowymi dziś – da, za kilkanaście lat, sukces naszej dyscyplinie.

Wewnętrzna walka osłabia Polski Badminton.
Działania z naruszeniem prawa też osłabiają Polski Badminton.
Amatorszczyzna w zarządzaniu i kierowaniu różnymi sferami Związku osłabia Polski Badminton.
Kolesiostwo (i podobne) osłabia Polski Badminton.
Działania życzeniowe osłabiają Polski Badminton.
Można wymienić jeszcze parę innych słabości organizacyjno – merytorycznych naszej dyscypliny.

Znając nasze własne słabości i wiedząc, że „nikt nie ma patentu na rację„, można zbudować nowy związek sportowy, z którego wszyscy będziemy dumni.

Może warto „cofnąć się o 1 krok do tyłu” i wspólnie podjąć wysiłek budowy potęgi Polskiego Badmintona.

Piątka Konfederacji

Badania fokusowe przeprowadzone przez środowiska skupione wokół Konfederacji wykazały, że wyborcy najchętniej słuchają i odbierają tematy, które nazwano „Piątką Konfederacji”:
– nie chcemy żydów,
– nie chcemy homoseksualistów,
– nie chcemy aborcji,
– nie chcemy podatków,
– nie chcemy Unii Europejskiej.

Hasła te spotkały się największym zainteresowaniem potencjalnych prawicowych wyborców, którzy na Konfederację z tym programem chcą głosować, choćby po to, aby pokazać PiS-owi, że ma dotrzymywać swoich zobowiązań.

Hasła Konfederacji są tożsame z hasłami PiS-u z poprzednich wyborów do Sejmu, których PiS nie podjął, a wręcz zmienił poglądy i postępowanie.

Ogłoszenie haseł przez Konfederację spowodowało wzrost słupków sondażowych dla tego ugrupowania. Zauważył to PiS.

Do tej miało być tak, że na prawo od PiS jest mur. Tymczasem pojawił się przeciwnik podbierający PiS-owi prawicowy elektorat. Stąd w ostatnim czasie wściekły atak ściek-mediów rządowych (i sprzymierzonych) na Konfederację i ich kandydatów w wyborach europejskich.

Pojawiło się również zaniepokojenie Usraela, wyrażone m.in. zmianą oficjalnych poglądów w sprawie tzw. mienia bezspadkowego wyznawców różnych odmian judaizmu (i nie tylko), którego „zwrotu” żądają tzw. żydzi, którzy do realizacji tej kradzieży „przekonali” kogo trzeba, aby ten występując w roli żandarma światowego wyegzekwował przekazanie kasy komu trzeba, czyli tymże gangsterom.

To, że nie ma takiego prawa,które pozwala na tego typu kradzież, nie ma najmniejszego znaczenia. Wszak prawo można ustanowić. I się ustanowi, kiedy będzie po wyborach. Wtedy rabunek odbędzie zgodnie z wolą polskich wyborców, którzy wybiorą stronnictwo amerykańsko – (tzw.) żydowskie.

Stronnictwo niemiecko – rosyjskie nie może wygrać wyborów, bo terytorium Polski jest przewidywane jako strefa wpływów Usraela, a być może i miejsce przyszłej relokacji Izraelczyków, kiedy na Bliskim Wschodzie stanie się im „zbyt gorąco”. Wtedy będą mieli przygotowane swoje Polin i obsługujących ich polskich gojów. Wszak „patrioci PiS-wscy” najpewniej opłacą polskim majątkiem bandyckie roszczenia tzw. żydów, bo kapitału narodowego do swojej dyspozycji nie mają. Choć i tu są pewne możliwości, np. na razie uśpiony podatek katastralny.

Wracając do sedna, czyli chwilowej zmiany stanowiska wyrażonego przez nadzorcę regionalnego, zwanego ambasadorem. Teraz nie żąda się niezwłocznej zapłaty. Teraz tylko zbiera się informacje, czy i jak różne kraje ulegają naciskom wyznawców bożka – mamony. Oczywiście, słowa to nie ustawa. Próba wyegzekwowania ustawy w odpowiednim czasie zostanie podjęta, chyba, że powstrzymamy bezkrytycznych sługusów usraelskich, przekazując rządzącej mafii partyjnej, że Polacy, dając im „pstryczka w nos” podczas wyborów europejskich i krajowych, przez oddanie swoich głosów na Konfederację, życzą sobie polityki opartej o wymienioną piątkę:
– nie chcemy żydów,
– nie chcemy homoseksualistów,
– nie chcemy aborcji,
– nie chcemy podatków,
– nie chcemy Unii Europejskiej.

Z natury rzeczy wpis na blogu nie pomieści wszystkich wątków, dlatego chcącym poznać szczegóły polecam filmy:
1 – Mentzen: i kto tu jest szurem?
2 – Musisz to wiedzieć! (458) Czyżby Amerykanie bali się,że PiS straci władze w Polsce