Minister Sportu udostępnił informację publiczną

Okazało się, że było trochę zamieszania na linii elektronicznej, a dokładniej chyba w systemie, który obsługuje moją skrzynkę pocztową.
Stąd, na tym etapie, nie jest potrzebne angażowanie w sprawę WSA w Warszawie.

W miłej rozmowie telefonicznej, odbytej z inicjatywy Ministerstwa, wyjaśniona zastała kwestia udostępnienia informacji publicznej przez Ministra oraz pewne kwestie techniczne.
Chwilę później otrzymałem kopię mejla z informacją publiczną, wysłanego pierwotnie przez Ministerstwo w ustawowym terminie.

Cóż odpowiedział minister?
Z istotnych spraw wyróżniają się dwie:
1. Ministerstwo otrzymało pisemne zaproszenie na „nadzwyczajny zjazd” od pana Lecha Szargieja, członka zarządu Podlaskiego Okręgowego Związku Badmintona.
2. Przed „nadzwyczajnym zjazdem” Ministerstwo nie otrzymało, jak twierdzi, żadnej skargi czy wniosku kwestionującego legalność „zjazdu nadzwyczajnego”.


Jakie wnioski wynikają z pisma MSiT dla legalnego zarządu i legalnego prezesa pana Marka Zawadki?

Legalna władza powinna, moim zdaniem, niezwłocznie złożyć pisma:

1. Zawiadamiające prokuratora w Warszawie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Lecha Szargieja, Marka Krajewskiego i ich wspólników.
Kodeks karny jest obszerny, katalog przestępstw, o które można oskarżyć te osoby, też jest obszerny.
Przypomnę, zostało również, obok „wyboru zarządu Krajewskiego”, „przejęte” (ukradzione?) biuro: z pracownikami, z dokumentami, z majątkiem, itp.

2. Informujące formalnie Ministra Sportu i Turystyki o nielegalności:
– „nadzwyczajnego zjazdu”,
– decyzjach tegoż „zjazdu”,
– „władz” z Markiem Krajewskim na czele,

3. Skierowane do mediów ogólnopolskich (internet, prasa, itd.)
– oświadczające, że legalny zarząd nie akceptował,nie akceptuje i nie będzie akceptował decyzji i skutków decyzji nielegalnego zarządu, a ewentualne roszczenia za skutki decyzji nielegalnego zarządu należy kierować do osób fizycznych, np. Krajewskiego, Szargieja i wspólników tych osób.


Na zupełnym marginesie: czy zarząd Podlaskiego Okręgowego Związku Badmintona nie będzie miał też pewnej pracy do wykonania, jeśli:
– nie upoważnił pana Lecha Szargieja do wysłania zaproszenia do MSiT?
lub
– upoważnił pana Lecha Szargieja do wysłania zaproszenia do MSiT (i na jakiej podstawie prawnej to uczynił)?
W jednym i w drugim przypadku nieładnie pachnie.

Reklamy

Śmietnik historii

“Lewy” zarząd próbuje za wszelką cenę wcisnąć “kit informacyjny”, że jakoby wszystko jest dobrze, że:
– legalne było przejęcie władzy 1-go grudnia 2018 r.,
– legalność przejęcia władzy potwierdza swoim pismem minister konstytucyjny,
– postanowienie sądu to chwilowy wypadek przy pracy, który “już za chwileczkę, już za momencik” zostanie naprawiony i doprowadzony do stanu pożądanego przez zorganizowaną grupę przestępczą nazywającą siebie mianem “ratujących polski badminton”, składającą się ze znanej, z imion i nazwisk, grupy tzw. “zarządu” i nieznanej liczby wspólników z Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Na dowód swych twierdzeń grupa “ratująca polski badminton” przytacza:
1. pismo MSiT oddalające skargę do prezesa Rady Ministrów, złożoną przez prezesa legalnego zarządu, pana Marka Zawadkę – pełny tekst pod adresem: http://www.pzbad.pl/images/MSiT/2019-EZD8369-odp-na-skarg-ws–Zjazdu-Delegatow-Polskiego-Zwizku-Badmintona.pdf,
2. pismo pana Lecha Szargieja, zawierającego znany już zbiór osobistych pretencji wobec pana Zawadki – pełny tekst pod adresem: http://www.pzbad.pl/images/Czy_uratujemy_polski_badminton.pdf.

Na uwagę zasługuje pismo MSiT, mające pewną charakterystyczną cechę, cechę pisania pod z góry ustaloną tezę, która brzmi: skargę odrzucamy, bo mamy w tym swój interes – swojego człowieka, w fotelu prezesa PZBad-u.

Nie wiem kto jest autorem tego pisma, widzę jedynie jakiej treści pieczątka została umieszczona pod tekstem tegoż pisma, a na niej widnieje jakiś nieczytelny podpis.
Stąd można wziąć pod rozwagę kilka wariantów:
– autor jest kretynem, lub/i
– autor przyjął, że czytelnicy tego pisma są kretynami, lub/i
– autor to jedno, a pieczątka to drugie, a być może i podpis to nie tylko drugie, ale i trzecie, lub/i
– właściwy dyrektor departamentu dostał “gotowca” do podpisania, z uzasadnieniem typu “albo podpiszesz, albo nie pracujesz”, lub/i
– właściwy dyrektor departamentu jest autorem tego pisma…
Na tym wymienianie różnych wariantów poprzestanę, choć kilka innych wariantów jest jeszcze możliwych do zastosowania w przypadku tego “dzieła”.

Nie będę się szczegółowo rozwodził, zwrócę uwagę na kilka “perełek” pisma MSiT.
Z pisma pełnomocnika ministra ds. rozpatrywania skarg z dnia 22 stycznia 2019 r., czyli urzędniczego bełkotu dla frajerów, zacytuję kilka kwestii:

1. “… Statut polskiego związku sportowego może przewidywać krótszy okres kadencji, nie mniej musi to znaleźć odzwierciedlenie w postanowieniach statutu. Zgodnie z & 29 ust. 1 statutu PZBad, kadencja władz trwa cztery lata…”
Komentarz:
Statut nie przewiduje skrócenia kadencji zarządu. W tym miejscu kończy się rzeczowa dyskusja. Może jedynie zaistnieć “bicie piany”.
Czy można było rozwiązać problem skrócenia kadencji i odwołania zarządu na jednym zjeździe nadzwyczajnym? Tak. To wyjątkowo proste do przeprowadzenia w świetle rozstrzygnięć Sądu Najwyższego w analogicznych sprawach.

2. “… Skarżący podważając legalność obrad jakie odbyły się w dniu 1 grudnia 2018 r. wskazał, że nie zostały one otwarte przez prezesa lub upoważnioną prze niego osobę…”
Komentarz:
Autor ministerialnego pisma tym razem, być może przez “pomroczność jasną” raczył zapomnieć, że taki jest wymóg statutu. Autor w ogóle nie odniósł się do tej kwestii, po prostu: “olał ją”.
Jakimś dziwnym trafem, przypadłość “pomroczności” nie dopadła Sądu.

3. “…obecność (pracowników ministerstwa – przypis MHS) w charakterze… obserwatorów na posiedzeniach różnego rodzaju organów polskich związków jest pewną stałą praktyką w pracy Ministerstwa Sportu…”
Komentarz:
Organy państwa, np. minister (i jego przedstawiciele) mogą działać wyłącznie w granicach prawa, nakreślonego przez ustawy. Prawo obowiązujące w naszym kraju nie przewiduje stosowania prawa zwyczajowego, czyli “pewnej stałej praktyki” obserwatorów Ministerstwa.
Aby być obecnym legalnie na zjeździe trzeba było otrzymać zaproszenie.
Jak było faktycznie dowiem się za jakiś czas, kiedy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zmusi swoim postanowieniem ministra do udostępnienia informacji publicznej w tym zakresie.

4. „… zmiany w składzie władz… zgłaszane są do Krajowego Rejestru Sądowego…”.
Komentarz:
Całe szczęście, że o legalności wyboru władz decyduje sąd, a nie ministerialni urzędnicy.
Co zdecydował KRS, wiemy.
Co zdecyduje sąd 2-giej instancji, wkrótce się dowiemy.


Podsumowanie:
Powtórzę to, co pisałem wcześniej.
Nie wystarczy mieć rację merytoryczną.
Trzeba jeszcze, drobnostka:
– myśleć, najlepiej “kilka kroków do przodu” w kilku wariantach,
– postępować zgodnie z literą obowiązującego prawa.

Kto na tym straci?
My, wszyscy ludzie badmintona, bez względu na zapatrywania.

Jak wyjść z „doła” prawnego i merytorycznego?
Wiadomo, postępować zgodnie z literą prawa.
Co zrobić z bezmózgowcami czy psycholami dążącymi do przejęcia władzy za wszelką cenę?
Pozbyć się ich.
Udowodnili, ze nie nadają się do tej roboty.
Miejsce takich osobników jest „na śmietniku historii„.

Okres bezprawia kończy się

Cytat z postanowienia Sądu Rejonowego dla m. Warszawy XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 16 stycznia 2019 r.:

„…statut Polskiego Związku Badmintona … określa wiążące dla członków i organów tego stowarzyszenia warunki ważności Zjazdu delegatów… zwołanie Zjazdu należy do kompetencji Zarządu. Obrady Zjazdu otwiera Prezes albo upoważniona przez niego osoba…
… Uchybienia powyżej wskazanym wymaganiom statutu stanowi o braku możliwości uznania walnego zebrania delegatów za ważny. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że podjęte w dniu 1 grudnia 2018 roku uchwały… nie wywołują skutków prawnych i nie mogą stanowić skutecznej podstawy wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym…”

Sąd w tej sprawie oddalił wniosek ekipy Krajewskiego.

Pełny tekst postanowienia Sądu – 2019.01.16 KRS odmowa rejestracji.

Pewnie Krajewski wniesie skargę, a więc cyrk szkodzący Związkowi jeszcze potrwa. Być może będą próby wywarcia nacisku politycznego na Sąd Apelacyjny. Jeżeli sąd 2-giej instancji ulegnie naciskom, to ewentualna kasacja wniesiona przez Zawadkę obroni się w Sądzie Najwyższym, który raczej naciskom takim nie ulegnie, co widać z bieżącego orzecznictwa tego sądu.

Najlepszym rozwiązaniem dla naszej dyscypliny byłoby, aby Krajewski & Szargiej & wspólnicy przestępczej próby przejęcia władzy zakończyli swoją działalność i pokojowo przekazali władzę legalnemu zarządowi, wówczas mogliby liczyć na ewentualną łagodność kar.


Wbrew tezom zamieszczanym na stronie internetowej PZBad-u wszystkie decyzje nielegalnej władzy są nielegalne, czyli inaczej mówiąc nie wywołują skutku prawnego.
Osoby pokrzywdzone, np. zatrudnione przez ekipę Krajewskiego, będą mogły dochodzić swoich roszczeń wobec Krajewskiego i jego kumpli w procesach cywilnych, a być może i karnych.

Co słychać u fałszywego wiceprezesa Poręby

W czasie, kiedy testowałem uczciwość i postępowanie, podobno, zgodne z obowiązującym prawem w naszym pięknym, choć zniewolonym politycznie, kraju:
– centrali partii rządzącej,
– ministra zarządzającego sportem i tworzącego tak piękne dzieła, jak np. „Kodeks Dobrego Zarządzania dla Polskich Związków Sportowych”
nie zapomniałem o jednym z bohaterów cyrku pn. „zjazd nadzwyczajny zwołany przez samo-uprawniających się delegatów do pełnienia funkcji zarządu”.

Mam na myśli „skoczka”, czyli Tomasza Poręby. Przypomnę: „skoczył” sobie przy pomocy Krajewskiego na stołek wiceprezesa PKOl-u. Pomocy w tym przedsięwzięciu niewątpliwie udzielił aktualny prezes PKOL-u, pan Kraśnicki.

Wracając do bohatera: temu panu też zadałem kilka pytań.
Oto pytania, poprzedzone wstępem:

„…Dzień dobry,

piszę do Pana z prośbą o wyjaśnienie sytuacji, w której się Pan znalazł po imprezie, która odbyła się 1-go grudnia br. w Warszawie i nosiła tytuł „Nadzwyczajny Zjazd” Polskiego Związku Badmintona (dalej: PZBad).

Na wstępie informacja formalno-prawna: jestem oficjalnym i legalnym delegatem na Zjazdy (krajowe) PZBad w kadencji 2016-2020. W imprezie w dniu 1 XII br nie brałem udziału, gdyż doszło do naruszenia prawa: zjazdu nadzwyczajnego nie zwołał uprawniony organ Związku, czyli zarząd; zjazd zwołała nieuprawniona osoba – pan Lech Szargiej, nie mający żadnego umocowania prawnego do zwoływania, otwierania zjazdu.

Analizę prawną przedstawianą przez legalny zarząd, Krajewski natychmiast po wtargnięciu do biura Związku usunął ze strony internetowej PZBad-u, aby nie było śladu jego przestępczej działalności. Byłem przezorny, ściągnąłem ten dokument, przesyłam w załączniku.
Niezależne analizy prowadziłem również ja sam…


Proszę o udzielenie odpowiedzi na pytania:

1. Czy wiedział Pan, że bierze udział w zjeździe PZBad zwołanym z naruszeniem prawa – obowiązującego i zarejestrowanego w KRS – statutu?

2. Czy wyraził Pan zgodę na wybór na funkcję wiceprezesa wiedząc, że zjazd jest nielegalny?

3. Co zrobi Pan w obecnej sytuacji (po przeanalizowaniu przesłanych dokumentów) – sytuacji przyjęcia funkcji wiceprezesa PZBad w nielegalnym zarządzie podczas nielegalnego zjazdu?

Warto rozważyć również sytuację, w której znalazł się Pan z punktu widzenia wizerunku politycznego PiS-u. Co się będzie działo, gdy informacja o Pańskiej funkcji w PZBad uzyskanej w drodze naruszającej prawo dotrze do mediów, wrogich Pańskiej partii?..”

Odpowiedzi nie otrzymałem.
Wyszła kindersztuba, czyli „słoma z cholewek” adresata pytań.
W mojej ocenie brak odpowiedzi może świadczyć o tym, że pan Poręba brał świadomy udział w przestępczym procederze „debla” Krajewski & Szargiej.

Szanse olimpijskie

Po prawej stronie, w bocznym panelu, w oknie pt. ISTOTA RZECZY zapisałem zmiany stanu jakości naszego badmintona pomiędzy 1.1.2018 r. a 2.1.2019 r., wg rankingu BWF.

Osiągnięty stan jakościowy nie rokuje na jakąkolwiek kwalifikację do turnieju badmintona w Tokio, w 2020 r.

Jedyną szansą, na dziś, wydaje się naturalizowanie jakiegoś dobrze wyszkolonego obcokrajowca, najlepiej skośnookiego, czy kobieta, czy mężczyzna, to bez znaczenia, bo jedynie w grach pojedynczych jest względnie łatwo uzyskać kwalifikację olimpijską.


Koreański trener będzie miał problem, aby kogokolwiek doprowadzić do zakwalifikowania na Igrzyska.

Podstawowe przyczyny:
– mentalność graczy azjatyckich i graczy polskich jest zupełnie inna, powiedziałbym: istotnie różna, utrudniająca pracę Koreańczykowi (widziałem kilka obrazów z poprzedniego okresu pracy tego trenera, pokazujących obraz trenera jako człowieka, którego tafia szlag, kiedy widzi nieudolność techniczną i ma problem z ukryciem swego sfrustrowania, spowodowanego obcą jego trenerskim wyobrażeniom, techniczną nieudolnością kadrowiczów),
– wcześniejsze kilka lat pracy tego trenera w Polsce nie spowodowało wyszkolenia jakiegoś młodego gracza (kobiety lub mężczyzny) lub pary, kto wszedłby do czołówki choćby europejskiej,
– z „materiału”, który będzie do dyspozycji, trudno będzie w krótkim czasie, jaki pozostał do rozpoczęcia cyklu kwalifikacji olimpijskich, wprowadzić kogoś na pozycje kwalifikujące.

Nowogrodzka rżnie głupa

Podjąłem próbę uzyskania informacji publicznej u źródła politycznego, czyli w siedzibie PiS-u: „co tam panie postanowiono w sprawie Poręby, jego kariery politycznej „na odcinku sportu”?.
Było to w czasie, gdy jeszcze nie była znana decyzja o „skoku” Poręby na fotel wiceprezesa PKOl-u.


Pytania zadane centrali PiS-u brzmiały następująco, cytuję:

„Dzień dobry,
proszę o udostępnienie informacji publicznej w sprawie udziału w dniu 1-go grudnia 2018 r. w siedzibie PKOl w Warszawie w imprezie pn. „Nadzwyczajny Zjazd Delegatów Polskiego Związku Badmintona”:
1. członka PiS, europosła pana Tomasza Poręby,
2. 2-ch przedstawicieli Ministra Sportu i Turystyki.

Pytania:

1. Czy władze PiS – u miały wiedzę i/lub wyrażały zgodę, aby pan Tomasz Poręba został wybrany do zarządu (fałszywego) Polskiego Związku Badmintona i przez to narażał dobre imię partii na niepotrzebny skandal medialny, jeśli tylko informacja ta przedostanie się do mediów wrogich PiS – owi?

2. Czy obecni na w/w/ imprezie dwaj przedstawiciele Ministra Sportu i Turystyki byli tam za zgodą Ministra (uprawnionej osoby)?

3. Czy i co zamierzają władze PiS zrobić w w/w sprawach, jeśli doszło do działań i czynności naruszających prawo lub narażających PiS na utratę (pogorszenie) wizerunku i dobrego imienia?

… Informację proszę przesłać mejlem na adres zadającego pytania.

Z poważaniem …”


Na pytania odpowiedział pan Krzysztof Sobolewski, dyrektor organizacyjny partii PiS.
Odpowiedź była dwojaka:
a) Po pierwsze, odpowiedź zawierała z pozoru „niewinną” informację zawartą w definicji adresata – odbiorcy informacji publicznej; sztuczka pana Sobolewskiego polegała na tym, że nie odpowiadał prezesowi organizacji, która występowała o informację publiczną. Odpowiedź udzielona została osobie fizycznej, jaką też jestem, choć nie w tym przypadku. Takie adresowanie odpowiedzi może być szczególnym rodzajem przekazu innej informacji, informacji typu ostrzegawczego; może też znaczyć, że podmiot zadający pytanie nie otrzymał dotychczas odpowiedzi.
b) Po drugie, odpowiedź w części merytorycznej brzmiała, cytuję:
„… uprzejmie informuję, iż:
Wniosek w powyższym zakresie nie może zostać pozytywnie rozpoznany w trybie ustawy.
Wnioskiem … może być objęte jedynie pytanie o określone fakty, wiedzę, stan zjawisk czy wiadomości wytworzonych lub odnoszących się do władz publicznych i spraw publicznych…
Wyrok … z 26 września 2012 r., II SAB/Wa 201/12:
W orzecznictwie … ugruntowany jest pogląd, że informacja publiczna… dotyczy faktów nie zaś zamiarów, planów, zapowiedzi…”


Wysłałem 20-go grudnia 2018 r. panu Sobolewskiemu mejla o treści, cytuję:

„… Szanowny Panie Krzysztofie Sobolewski,
serdecznie dziękuję za wyjątkowo sprawne, jeśli chodzi o czas, udzielenia odpowiedzi.

Bezspornym jest udostępnianie informacji publicznej wyłącznie nt. faktów.
Faktami są:
a) posiadanie lub nie posiadanie wiedzy i/lub wyrażanie zgody (patrz: pytanie nr 1).
b) posiadanie zgody (patrz: pytanie nr 2).

Aby nie miał Pan wątpliwości, dla przykładu, może zapoznać się z informacją publiczną Ministra Sportu i Turystyki w przedmiotowej sprawie: https://stelterbadminton.wordpress.com/2018/12/19/odpowiedz-msit/ .

Oczywiście, każdy z nas ma wolną wolę i robi, co uzna za stosowne, czyli: albo uzyskam informację publiczną od partii PiS, albo jej na tym etapie postępowania nie uzyskam.

Pozwolę sobie chwilę jeszcze poczekać na informację publiczną bezpośrednio u źródła – w centrali Państwa partii.

Z poważaniem,..”

Trochę czasu minęło.
PiS milczy, czyli „rżnie głupa”, jakby powiedział pan Korwin-Mikke.
Co dalej w tym temacie?
Kolejny set…?

Ministerstwo milczy

Termin ustawowy na udostępnienie informacji publicznej przez Ministerstwo Sportu i Turystyki już minął.
Zdecydowanie minął.

Być może, że zastosowano jedną z technik manipulacji, polegającą na udawaniu, że do Ministerstwa nic nie wpłynęło, więc nie ma na co odpowiadać.

Nie pozostało mi nic innego, jak napisać do ministra, pana Witolda Bańki, aby wyjaśnić nie tylko dlaczego nie udostępniono mi informacji publicznej, a także, aby uzyskać pewność, czy akcja „pzbad” była i jest prowadzona za wiedzą i pod kontrolą ministra Witolda Bańki:

„…
Szanowny Panie Ministrze,
po raz pierwszy, w okresie kiedy jest Pan ministrem, zdarza mi się spotkać z niepokojącą sytuacją, dającą podstawy do przypuszczeń, że poza Pana wiedzą niektórzy urzędnicy Ministerstwa dopuścili się:
– albo celowych, niezgodnych z prawem działań,
– albo wykazali się niekompetencją.
Każda z tych okoliczności może spowodować uszczerbek na dobrym imieniu:
– Ministra Sportu i Turystyki Rzeczypospolitej Polskiej i
– rządzącej partii politycznej,
a także może wymagać zawiadomienia prokuratora o możliwości popełnienia przestępstwa w Ministerstwie.

W dniu 7-go grudnia 2018 r. złożyłem wniosek drogą mejlową do Ministerstwa Sportu i Turystyki o udostępnienie informacji publicznej. Treść wniosku – załącznik.
W ustawowym terminie nie została mi udostępniona owa informacja publiczna. W tymże terminie nie poinformowano mnie o powodach i terminie opóźnienia udostępnienia informacji publicznej. Takie postępowanie odpowiedzialnych, za załatwienie mojego wniosku, urzędników budzi uzasadnione wątpliwości, szczególnie gdy weźmie się pod uwagę podnoszone przeze mnie kwestie, zawarte w pytaniach zadanych w mejlu z 7.12.1018 r.

Zanim wystąpię na drogę postępowania sądowego zwracam się do Pana o wyjaśnienie sprawy, a w szczególności o niezwłoczne i wyczerpujące udostępnienia informacji publicznej.

Aby mieć pewność, że zapoznał się Pan z niniejszym pismem oczekuję, że otrzymam stosowne pismo podpisane przez Szanownego Pana.

Z poważaniem,
...”

Poczekamy, zobaczymy.