Ministrze Nitras, odczep się od zbawcy polskiego badmintona

Co z tego, że „przypadkowo” ważny polityk z ekipy Kaczyńskiego znalazł się w składzie zarządu PZBad-u?
Czy inne związki w swoich władzach nie mają polityków z tej, czy innej partii?
Czyż art. 32 ust.2 ustawy zasadniczej nie mówi, że „ … nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym…”.

Czy nasz ukochany prezes ma biegać od pikniku do pikniku i usuwać „wraże” plakaty czy banery, jeśli wówczas panująca PIS-owska władza, zupełnie przypadkowo, postawiła obok boiska badmintonowego swój plakat:

A może baner z ministrem już tam stał, a biedny organizator pikniku nie znalazł innego miejsca na ustawienie sprzętu boiska badmintonowego?
I za to ma być karany nasz ukochany prezes Marek, wiodący polski badminton do sukcesów międzynarodowych?
To, że po raz kolejny (wcześniej Tokio, teraz Paryż) za władzy naszego ukochanego prezesa Mareczka, żaden badmintonista nie wystąpi w Igrzyskach Olimpijskich, nie stanowi żadnego problemu.
Ot, wypadek przy pracy. Innym też to się zdarza.

Ostatecznie, Związek, pod wodzą naszego ukochanego wodza Mareczka, pracuje długofalowo.
Co prawda nie mamy napisanych i opublikowanych programów i planów, ale ma je w głowie nasz ukochany wódz Mareczek.
To nam wystarczy, gdyż bezgranicznie zawierzyliśmy Markowi Krajewskiemu naszą badmintonową przyszłość, jak najbardziej „legalnie” wybranemu prezesowi Polskiego Związku Badmintona pewnego pięknego dnia – 1-go grudnia 2018 r. – przy biernym (?) współudziale 2-ch przedstawicieli ówczesnego Ministra Sportu i Turystyki Witolda Bańki.
Bierność urzędników ministerstwa była spowodowana, być może, nieznajomością prawa. Być może była celowym i świadomym udziałem w przestępczym procederze.
„Legalności” tego wyboru, w pośredni sposób, dowodzi mi.in. brak informacji (sprawozdanie z KZD odbytego w 2018 roku)  o tym wydarzeniu w zbiorze BIP-u PZBad-u:

Może brak tej informacji to przypadek? Przypadek wynikający z nadmiaru obowiązków ciążących na głowie prezesa?
Wszak nasz wódz Mareczek jest potwornie zapracowanym, gdyż wiedzie nas ku świetlanej przyszłości.
Poza tym: kto nie popełnia błędów?
Brak sprawozdania, to nieistotny drobiazg. Czy to drobiazg podobny do drobiazgu rozliczeń podatkowych Al Capone’a?
Może dokumentacja KZD zaginęła?
Czy to takie ważne?
Znowu jakiś „rzep przyczepił się do psiego ogona”?

Przecież tak pisze się historię. Wszak zamieszcza się w niej tylko to, co ma wiedzieć lud. Wiedza tajemna jest dla wtajemniczonych.

Genialna strategia przygotowań przyniosła owoce

Start singlistów w Mistrzostwach Europy był wielce udany.

Dlaczego?
Przecież Dąbczyńska i Szymanowski przegrali swoje mecze w pierwszych rundach.
To nie ma znaczenia.
Porażka zdarza się każdemu.
Wystarczy niedyspozycja dnia.
Wystarczy przeciwnik inaczej przygotowany.

Dlaczego wobec tego start singlistów w Mistrzostwach Europy był wielce udany?
Ponieważ gra naszych specjalistów od gier pojedynczych potwierdziła, jak nie należy przygotowywać graczy, jeśli chce się osiągać sukcesy choćby na europejskich boiskach.

Obydwoje błyszczeli przygotowaniem wytrzymałościowym.
Pewnie, gdyby było trzeba biegaliby po boisku jeszcze godzinę, albo i dwie godziny, byle nie trzeba byłoby pokazać umiejętności przyspieszenia ruchu, choćby skoku do siatki. Pomijam wyskok do zbicia, gdyż tę technikę też można było robić „wytrzymałościowo”, i było tak czynione czasami przez Szymanowskiego.

Obydwoje nie pokazali przygotowania szybkościowego.

Po raz kolejny podkreślę: sposób przygotowania graczy to „zasługa” wyłącznie trenera.
Kto przygotowywał Dąbczyńską?
Nie wiem.
Kto przygotowywał Szymanowskiego?
Nie wiem.
W obu przypadkach wymienianie nazwisk jest nieistotne.

W jednym i drugim przypadku został bezbłędnie zrealizowany plan Rogalskiego z roku 2023, którego podstawowym celem w okresie startowym było kształtowanie …. , tak, tak, … wytrzymałości.
Wobec tego należy pogratulować bezbłędnej realizacji planu.
Cel został osiągnięty.
Zawodnicy, Dąbczyńska i Szymanowski, „błyszczeli” wytrzymałościowo.
Że przegrali, co z tego.
Ważne, ze plan został wykonany.

Podsumowując.
Należą się „gratulacje” tym, którzy przygotowywali naszych singlistów do startu w ME.
Szczególne „gratulacje” należą się temu, który zatrudnił tak wybitnych specjalistów od gier pojedynczych, którzy w minionym okresie swojej pracy, jako trenerzy kadry narodowej, nie spowodowali istotnych postępów w grze swoich podopiecznych, postępów widocznych choćby na boiskach europejskich.

Na związkowej stronie internetowej aż gotuje się od ilości głębokich analiz tyczących występów naszych reprezentantów w Mistrzostwach Europy.

Co ty na to, Mareczku?
Pod jakim hasłem wystąpisz na najbliższym zjeździe wyborczym, aby zostać ponownie wybranym prezesem?
Chyba nie jako zbawca polskiego badmintona, gdyż jak dotychczas nie widać sukcesów elity, nie widać nawet zwiastunów przyszłych osiągnięć elity, choćby na boiskach europejskich.

Sezon 2022 – 2023 zakończony. Cz. 8. Kontrola poziomu wytrenowania

Wydawałoby się, że kontrola poziomu wytrenowania zawodnika jest dokonywana systematycznie przez trenerów kadrowych, że jest to „oczywista oczywistość„.
Jeśli jednak Związek ogłasza taki oto komunikat, cytuję:

„Polski Związek badmintona poszukuje trenera analityka zgodnie z poniższym zakresem obowiązków:
* Przygotowanie raportu dotyczącego obecnego poziomu taktycznego zawodników, w tym wskazanie ich dobrych i słabych stron trenerom kadr.
* Filmowanie (w razie konieczności), przechowywanie i raportowanie wszystkich meczów kadry narodowej na turniejach krajowych i zagranicznych.
* Bieżąca współpraca z trenerami głównymi kadry elity i młodszych
* Przygotowanie analizy przeciwników przy okazji turniejów kadr elity i młodszych i przedstawienie jej trenerom kadr.
* Omawianie meczów pary/indywidualnych zawodników oparte o filmy i statystyki dla trenerów kadr.
* Tworzenie i prowadzenie baz danych ze statystykami dla poszczególnych zawodników.
* Przygotowywanie miesięcznych podsumowań postępów zawodników dla trenerów poszczególnych kadr.”

to oznacza, że szkoleniowcy kadrowi zajmujący się najbardziej perspektywicznymi zawodnikami w kontekście wyników elity we współzawodnictwie światowym (domyślnie; choć nie wiadomo, czy tak jest faktycznie, co wynika z braku kwalifikacji w zakresie szeroko rozumianej umiejętności kontroli poziomu wyszkolenia w funkcji czasu szkolenia i ontogenezy zawodnika) albo są:
– zbyt zapracowani, pytanie: czym? analizami kontroli wyszkolenia swoich podopiecznych?
i/lub
– zbyt leniwi, bo nie widać woli (efektów) samokształcenia się np. w zakresie analiz wyszkolenia swoich podopiecznych?
i/lub
– niedostatecznie wykształceni w zakresie kontroli poziomu wyszkolenia zawodnika; w tym przypadku nie dziwię się, jeżeli zostaje się „trenerem kadry” nie mając wystarczającego wykształcenia trenerskiego, bo uzyskało się tytuł trenerski „szybko i bez bólu” na odpowiednim kursie, albo i w ogóle nie mając wykształcenia trenera badmintona.


Kiedy przeczytałem zacytowany wyżej komuniakat PZBad-u, pomyślałem, że nastąpił na poziomie kadrowym przeciek informacyjny, że niektórzy gracze otrzymujący opracowywane przeze mnie analizy techniczno – taktyczne, pochwalili się, że coś takiego mają i … wygląda na to, że są zadowoleni z moich opracowań.

Uśmiechnąłem się…
Trochę wcześniej jeden ze szkoleniwców kadrowych zagadnął mnie, że chciałby zapisać się na kurs trenera klasy II, na którym komputerowa analiza techniczno – taktyczna jest jednym z „gwoździ” programu kursu. Tu muszę dodać, że praktyka dowodzi, że jest to jeden z najtrudniejszych „gwoździ” kursu. Celem tego szkoleniowca jednak nie było zapisanie się na kurs, a jedynie wyciągnięcie ode mnie kilku informacji szkoleniowych. Informacje uzyskał, na kurs nie zapisał się. Jego strata. Mógł zostać trenerem analitykiem, tak bardzo poszukiwanym przez PZBad.

Uśmiechnąłem się…
Jeden z kolegów trenerów, dla którego napisałem kilka analiz techniczno – taktycznych, przesłał do mnie sms-a o treści, cytuję :
„… O! Coś dla Ciebie! Jeślibyś skorzystał, to i wreszcie może więcej reprezentantów polskiego badmintona, niż …, by skorzystało. Do tej pory to na codzień w tej dziedzinie… no, jakby to powiedzieć… z fachowcami troszku nie za bardzo…”
Miło było przeczytać pozytywną informację na temat moich umiejętności …
Rozczarowałem kolegę trenera. Moja odpowiedź była negatywna. Nie będę jej przytaczał, bo jest cokolwiek brutalna, poza ostatnim zdaniem, w którym przypomniałem , że: „Paru innych trenerów poznało na kursie tę technologię„.


Ale… chętnych nie było, bo Związek nikogo nie zatrudnił.
Związek ostatecznie zakupił, jak wieść gminna niesie, drogi program analityczny. Szkoleniowcy kadrowi pilnie z tego programu korzystają. Efekty kontroli poziomu wytrenowania dają rezultaty. Poziom wyszkolenia rośnie, rośnie coraz mocniej. Podobno. Rezultaty zobaczymy już niebawem.
Pytania: kiedy to nastąpi? jaki będzie ich rezultat? są nieistotne, ważne, że praca wre …
Daje się to zauważyć, widać to już na rozgrzewkach przedtreningowych.

Pytanie z innej beczki: dlaczego PZBad nie udostępnia tego programu analitycznego trenerom klubowym, choćby w formie odpłatnej usługi?

Mareczku, kochany, „kasa, kasa…” czeka.

Paryż tuż, tuż … a ręka w nocniku?

Szanowny Czytelniku, zanim wgłębisz się w materię tego wpisu proponuję jako wstęp i głębsze wejście w temat, abyś zechciał przeczytać wpisy tyczące zmian, które zaszły w 2022 roku:
– Stan wyjściowy przed wyścigiem do Paryża (cz. 1)
i
– Stan wyjściowy przed wyścigiem do Paryża (cz. 2) .

Zobaczymy jakie zmiany, oczywiście na lepsze, bo inne być nie mogą, zaszły pod światłym przewodnictwem fałszywego prezesa Marka K. na przestrzeni roku 2023.
Dla zapominalskich przypomnienie: w wyniku fałszywie zwołanego krajowego zjazdu przez wiecznego wojownika o dobro polskiego badmintona Lecha Sz., przy współudziale pewnych urzędników ministra sportu, Marek M. został wybrany prezesem PZBad-u. Referent sądowy w Krajowym Rejestrze Sądowym zakwestionował legalność zjazdu, w tym: wybór Krajewskiego na prezesa. Ale… od czego ma się politycznych wspólników. Wystarczyło, że sprawa trafiła do właściwego sędziego, który „klepnął” wybór i sprawa stała się „legalna”.
Uzasadnieniem do akcji firmowanej przez Lecha Sz. było, najogólniej mówiąc: działanie legalnie urzędującego prezesa  na szkodę PZBad-u.
Oczywiście można było odwołać niechcianego prezesa i dokonać wyboru chcianego prezesa przez zwołanie i odbycie walnego zebrania zgodnie z prawem, tylko potrwałoby to nieco dłużej.
No, ale dla „ratowania” demokracji, można pozwolić sobie na „demokratyczne środki nadzwyczajne”, które normalni, przestrzegający porządku prawnego, ludzie nazywają przestępstwem.
Analogia z dni obecnych: wystarczy zamienić nazwiska np. Szargiej na Sienkiewicz, i … mamy ten sam „demokratyczny stan nadzwyczajny”. Jedyna różnica polega na tym, że podmiot operacji jest inny.
Wniosek ogólny: do rządzenia wystarczy, że gangster ma za sobą „silnych ludzi”; reszta zrobi się sama.

Wróćmy do tematu, czyli co się zmieniło w polskim badmintonie w 2023 roku, z punktu widzenia szans na uzyskanie kwalifikacji do startu w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu.


Jakie zaszły zmiany od 1 stycznia 2023 r. do 1 stycznia 2024 r. w parametrze „moc światowa” polskiego badmintona mierzona najwyższą pozycją rankingową polskiego gracza/pary?
M
2023 – 267 miejsce – Mateusz Danielak (26 lat)
2024 – 197 miejsce – Dominik Kwinta (20 lat)
(+) Poprawienie pozycji rankingowej najlepszego gracza o 70 miejsc.
K
2023 – 187 m – Wiktoria Dąbczyńska (24 lata)
2024 – 133 m – Wiktoria Dąbczyńska (25 lat)
(+) Poprawienie pozycji rankingowej najlepszej zawodniczki o 54 miejsca.
MM
2023 – 136 miejsce – Michał Sobolewski (24 lata) & Adam Szolc (24 lata)
2024 – 143 miejsce – Robert Cybulski (25 lat) & Szymon Ślepecki (21 lat)
(-) Pogorszenie pozycji rankingowej najlepszej pary o 7 miejsc.
KK
2023 – 64 miejsce – Dominika Kwaśniak (22 lata) & Kornelia Marczak (26 lat)
2024 – 121 miejsce – Dominika Kwaśniak (23 lata) & Kornelia Marczak (27 lat)
(-) Pogorszenie pozycji rankingowej najlepszej pary o 57 miejsc.
MK
2023 – 86 miejsce – Paweł Śmiłowski (25 lat) & Wiktoria Adamek (24 lata)
2024 – 103 miejsce – Paweł Śmiłowski (26 lat) & Magdalena Świerczyńska (26 lat)
(-) Pogorszenie pozycji rankingowej najlepszej pary o 17 miejsc.

Przegląd zmian rankingowych:
1. poprawa rankingowa nastąpiła w 2 – ch grach, w których najłatwiej można uzyskać kwalifikację olimpijską,
2. pogorszenie pozycji rankingowych nastąpiło w 3 – cha grach, w których uzyskanie kwalifikacji olimpijskiej jest dużo trudniejsze.


Jakie są prognozy na start w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. według stanu na dzień 1 stycznia 2024 r.?

M
Nie ma szans na start w Igrzyskach. Zbyt niski poziom umiejętności jakiegokolwiek polskiego zawodnika. Kwinta niepotrzebnie został nominowany do roli zbawcy polskiego singla męskiego. Zawodnik, niestety, jest niedoszkolony technicznie. Powoduje to, że w trudnych meczach okazuje i pokazuje na boisku swoją bezradność i bezsilność. Mogę tylko współczuć temu młodemu graczowi.

K
To gra, w której jest cień szansy na zakwalifikowanie się do udziału w Igrzyskach.
Przed tą szansą stoi Wiktoria Dąbczyńska. Czy wykorzysta tę szansę? Poczekamy, zobaczymy.
Oglądając jeden z jej występów w Indiach w grudniu 2023 r. dało się zauważyć „pozytywne drgnięcie” w jej wyszkoleniu technicznym.
Zastanawiają inne negatywne elementy sprawności specjalnej, ale… to nie mój problem, to problem trenera kadry.

MM
Nie ma szans na start w Igrzyskach. Zbyt niski poziom umiejętności jakiejkolwiek polskiej pary.

KK
Nie ma szans na start w Igrzyskach. Zbyt niski poziom umiejętności jakiejkolwiek polskiej pary.

MK
Nie ma szans na start w Igrzyskach. Zbyt niski poziom umiejętności jakiejkolwiek polskiej pary.


Podsumowanie:
1. Wariant pozytywny – może być 1 kwalifikacja do IO 2024.
2. Wariant negatywny – może być ZERO kwalifikacji do IO 2024.; byłby to niewątpliwy „sukces” Krajewskiego, który osiągnąłby szczyt – 2-krotne ZERO kwalifikacji olimpijskich podczas jego „prezesury”.
3. Ogólny wniosek – nic nie stoi na przeszkodzie, aby pozycja międzynarodowa naszych graczy była dużo wyższa.
Wystarczy bazować na fachowości, a nie na kolesiostwie – we wszystkich obszarach działalności związkowej, w tym: w szkoleniu kadr narodowych.
Czy można wyjść z układów kolesiowskich? Można.
Historia sprawnie zarządzanych, o światowym zakresie działania, organizacji dowodzi, że można wypracować mechanizmy sprawdzonej i potwierdzonej praktycznie metodologii wyłaniania liderów (najlepiej merytorycznie przygotowanych kandydatów na określone stanowiska) w każdym obszarze sprawnego funkcjonowania takich podmiotów, jak np. Polski Związek Badmintona.
Trzeba tylko chcieć.

Gratulacje dla Herr Tusska

Artysta śpiewa tak jak widzi i czuje…

W każdym przełomowym momencie historii, również naszego kraju, jednymi z pierwszych którzy reagują na dziejące się sprawy są artyści, osoby wrażliwe, bardzo emocjonalne. Z okresu choćby wybuchu Solidarności znamy utwory Jacka Kaczmarskiego, Przemysława Gintrowskiego, grupy Big Cyc, … i wielu innych artystów – widzących bandytyzm czerwonej bandy Jaruzelskiego i jego sługusów.

W obecnym czasie, widząc bandyckie, czyli naruszające ustawę zasadniczą, działania niektórych pro-germańskich i pro-czerwonych ludków, swoje emocje wyłożył publicznie artysta – Bartosz Kalinowski, mieszkający, o zgrozo, w Trójmieście – w Gdańsku.

Opublikował w internecie swój protest – song pt. „Gratulacje dla Herr Tusska„:

Bolszewicki durny ludku
Nic nie odda mego smutku
Faszystowski rząd agenta
Prezent zrobił nam na święta
Odciął lud od informacji
Po bandycku ku owacji
Ku uciesze wielkiej Rusków
Dziękujemy ci Herr Tussku

Ref.:
Więc mówimy ci: sieg heil
Buduj dla nas ty swój raj
Więc mówimy ci: sieg heil
Buduj dla nas ty swój raj

Buduj zakłamany gościu ukochany kraj miłości
Buduj łagry dla nas capie
Naszczuj wieprzów niech nas łapią
Bo nie chcemy w żadnym razie
Myśleć tak jak ty nam każesz
Lubisz siłę lubisz przemoc
Lubisz rozpacz ludzką niemoc
Powiedz ty bez R kolego
Kto wyrządził ci tyle złego

Ref.:
Więc mówimy ci: sieg heil …

Czemu ty tak z ludzi szydzisz?
I Polaków nienawidzisz
Mieszkam w Gdańsku, wiesz kolego
Wstydzić muszę się, co z tego
Znalem takich jak ty agencie
To cwaniactwo, to nadęcie
Nie zamieniaj się w puchacza
Jesteś gorszy od spawacza
Nie zamieniaj się w puchacza
Jesteś gorszy od spawacza

Ref.:
Więc mówimy ci: sieg heil …

Co Polacy ci zrobili?
Czy w młodości cię pobili?
Wiem, że gdybyś mógł kolego
Byś czołgami nas rozjechał
Brawo biją ci mafiozo
Putin dumny jest, o zgrozo!
No i co z ząbkiem czesany?
Dumny czujesz się? wygrany?

Ref.:
Więc mówimy ci: sieg heil …

Wiem, że w Boga ty nie wierzysz
Byłbyś inny gdybyś wierzył
Śmiej się, ale cię los osądzi
Faszystowski leszczu błądzisz
Pogwałciłeś wszystkie prawa
To już wiesz, nie zabawa

Tak rozmawiać z tobą będą
Jak z bandytą, rudą mendą
Tak rozmawiać z tobą będą
Jak z bandytą, rudą mendą
Tak rozmawiać z tobą będą
Jak z bandytą, rudą mendą

Ref.:
Więc mówimy ci: sieg heil …

Kto tam?
Demokracja.


Bartosza Kalinowskiego wykonującego w oryginale utwór „Gratulacje dla Herr Tusska” można obejrzeć i posłuchać pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=coPCmMLJv9c.


Dla bojaźliwych informacja: tytułowy „Herr Tussk” nie ma nic wspólnego z demokratą, obywatelem Donaldem Tuskiem.

Może jednak zdarzyć się, że:
– twórca dzieła wpadnie pod samochód, pośliźnie się na pestce jabłka i upadnie ze skutkiem śmiertelnym, itd., itd.;
– portale, które publikują ten utwór, zostaną zamknięte np. z powodu demokracji;
– cenzura demokracji pozamyka w aresztach wydobywczych albo i nie wydobywczych wielu z posiadaczy tego „zakazanego w demokracji owocu miłości„;
– itd., itd., byle zamordyzm był powszechnie obowiązującym demokratą.

Nie mniej, warto ściągnąć ten utwór z netu, aby w razie czego móc go przesłać dymokratom (przypis autora: pisownia jest poprawna).

Ostatecznie: wszystkich nie zamkną, wszystkich nie dopadnie „samotny samobójca„.

Można jedynie większość zastraszyć, tak jak to było przy tzw. kowidzie, którego do tej pory nikt nie wykrył, a jedynie kilku producentów zabójczych produktów „co nieco” zarobiło.
„Sukces” odnieśli też twórcy projektu zmniejszenia populacji ludzi na ziemi, gdyż miliony ludzi w wyniku akcji światowych degeneratów i ich „rządowych delegatów” zmarły, a kolejne miliony, głównie spośród tych, którzy wzięli udział w eksperymencie pseudomedycznym, będą umierać z nieznanych przyczyn, przynajmniej w oficjalnych rządowych komunikatach.